Een tijdje geleden stuitte ik in een managementboek op deze zin: ‘Mensen verzetten zich doorgaans een stuk minder tegen hun eigen ideeën’ Ik heb hem een tijdje laten sudderen. Inmiddels is me duidelijk waarom ik er buikpijn van kreeg. Ten eerste Het klopt gewoon niet. Ik kan talloze ideeën van mezelf noemen die gesneuveld zijn

Het is een ambitie die je in organisaties regelmatig tegenkomt: de beste zijn. De ranglijstjes aanvoeren. De Champions League bereiken. Ik gun iedere organisatie het gevoel van euforie als de erkenning komt dat je de beste bent. Maar ik zou niet snel adviseren om het als veranderambitie te kiezen. De paradox is namelijk: hoe meer

Never judge a man untill you’ve walked a mile in his shoes, zong Elvis in 1968. Als dat waar is kan ik mijn zaak wel opdoeken. Want ik help bestuurders, directeuren en managers terwijl ik dat zelf nooit ben geweest. Hoe letterlijk moeten we deze woorden van Elvis dus nemen? Moet een geriater zelf oud zijn?